Czas wrócić do świata.
Wreszcie skończyła się szkoła, klasa siódma, w której na nowo musiałam nauczyć się chemii, fizyki i matematyki, bo niestety czasu za mało, żeby wytłumaczyć młodzieży na lekcjach, zresztą sama młodzież niegrzeczna i nie słucha, to nic dziwnego, że nie rozumie. A materiału mnóstwo, wszystko muszą umieć, bo przecież za rok podwójny rocznik trafi do szkół średnich i w tym zafundowanym im wyścigu szczurów muszą być najlepsi. Ja osobiście uważam, że nie muszą, ale szkoła naciska..
Wreszcie skończyła się pierwsza klasa technikum i nieustanne tłumaczenie, ze niestety w szkole trzeba uczyć się nie tylko tego, co się lubi, ale także chemii, fizyki i matematyki. I że na tym poziomie matka humanistka nic nie wytłumaczy. Co najwyżej łacinę może wyjaśnić, ale to nikomu nie potrzebne. Świetnie, że przedmioty zawodowe idą rewelacyjnie, komputery składają się same, powstają kolejne dziwne wynalazki narażające na szwank instalację elektryczną, ale matematyki uczyć się trzeba.
Wreszcie skończyła się sesja, choć w tym semestrze dużo milsza niż w poprzednim. I można odpocząć.
Na szczęście czasami coś udało się podłubać. I oto Franciszek.
Znajomy składał śluby diakonatu, więc cóż jak nie jego patrona można mu dać ?
Wzór z internetowej kolorowanki. Był z większą ilością zwierzątek, ale tak odważna nie jestem.
Haftuje się nader przyjemnie - nie trzeba co moment zerkać do wzoru, jak przy krzyżykach. Zaczęłam od twarzy - bo jeśli ona by nie wyszła, to całe haftowanie nie miałoby sensu.
Marzy mi się popracowanie nad haftem cieniowanym, bo Franciszek, jakby na to nie patrzeć, to tylko haft płaski. Dobór nici sam w sobie był problemem - zwłaszcza tych na ciałko, by się nie zlewały, ale i by nie skrajnie różniły.
Niestety, maszyna zastrajkowała i popełniła niepiękny ścieg, kiedy haft był naszywany na okładkę. Co gorsza, próby sprucia tylko pogorszyły sytuację, więc zostało tak nieestetycznie.
Do kompletu jeszcze kartka. A brat Fabian jest już po pierwszych wygłoszonych kazaniach, które poszły mu naprawdę nieźle. Zdecydowanie operował głosem i treścią. I niech tak trzyma.
Dobrych wakacji Wam życzę. I tym, którzy muszą pracować, i tym, którzy mogą w pełni korzystać z lata.
Obie piękne prace:)
OdpowiedzUsuńPiękny haft, taki dopracowany, podziwiam. Na pewno będzie wspaniałą i bardzo oryginalną pamiątką.
OdpowiedzUsuńA na pierwszym zdjęciu widzę kogoś, kto może sobie beztrosko odpoczywać nawet w trakcie roku szkolnego :)
pozdrowienia :)
Wow, podziwiam wyhaftowanego Franciszka. Będzie piękna pamiątka. Świetna praca, a ten ścieg maszynowy to nawet pasuje do Franciszka. Pozdrawiam serdecznie :-)
OdpowiedzUsuńNiecodzienne zadanie! Piękny haft! Podziwiam za wykonanie, kolory bardzo dobrze dobrane, i twarz tak precyzyjnie wyhaftowana. Uważam, że haft płaski jest bardzo trudny :-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Witaj Madziu
OdpowiedzUsuńCiesze się, że znowu jesteś i to z taką super pracą. Haft płaski do łatwych nie należy , ale Tobie się udało wyśmienicie . Haftowanie postaci jest chyba trudne , ale u Ciebie Św. Franciszek jak żywy.
Pozdrawiam
Haftowany Franciszek rewelacyjny, przyćmił tego z kartki - napatrzeć się nie mogę :-)
OdpowiedzUsuńCudny haft- podziwiam, bo to do łatwych zadań nie należy:)
OdpowiedzUsuń7 kl i nam dała w kość, ale co zrobić =, uczyć sie trzeba:)
buziaki
Pięknie !!!
OdpowiedzUsuńPodoba mi się taki rodzaj haftowania, ale sama się jeszcze nigdy na to nie odważyłam. Tobie wyszło super :)
OdpowiedzUsuńPiękny prezent przygotowałaś Madziu. Jestem pełna podziwu dla Twojego dzieła, wyszło wspaniale.
OdpowiedzUsuńFajnie, że znowu jesteś :)))
Buziaki!
Hafcik piękny i gdybyś nie napisała, ze coś jest nie tak, to pomyślałabym, że tak ma być. Myślę, że jest bardzo dobrze. Doskonały prezent i pamiątka!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Alina
Bardzo ładnie haftujesz, jestem pełna podziwu, czemu wcześniej nie zdradzałaś że masz taki ukryty talent!Cudownie. Na pewno obdarowany był bardzo zachwycony.
OdpowiedzUsuń